۰۷ آبان ۹۳ ، ۰۹:۱۴
دره فراموشی . . .
دلم را
ذهنم را
وخاطراتم را
در لفافه ای ازسنگ پیچیدم .
با تمام توان
تمامیش را ،
با طنابی از جنس آهن ،
محکم کردم .
و آنرا....
در ته دره
فراموشی انداختم .
تا دور و رها شوم
از آنچه که
در این مدت
بر من گذشته.... .
