۲۶ بهمن ۹۳ ، ۱۷:۵۷
اما ؛ حالا . . .
هیچ وقت از فاصله ها نمی ترسیدم
فکر می کردم تا دلم برایت تنگ شد
خودم را سرگرم کاری می کنم و حواسم از تو پرت می شود
کتابی بر می دارم و می خوانم
به تماشای تلویزیون می نشینم و یک فنجان چای را تمام می کنم
خیلی که تحمل خانه سخت باشد
می روم پیاده روی . . .
اما
حالا
به قرآن دلتنگی دارد خفه ام می کند . . .
