۱۸ اسفند ۹۳ ، ۱۴:۱۶
پیشاپیش سفرت بخیر . . .
سفر که میروی ؛ به قرآن ، در سینی نیازی نیست ، و نه به کاسه آب پر از گلبرگ ،
کاسه چشمان من کافیست ، جاده ها را خیس میکنم پشت قدمهایت تا رفتنت شگون داشته باشد و زود برگردی
چار قل از لبم نمیرود ، سلامت باشی و شاد آن روز که می آیی
آن روز که دیر مباد !
من همه ابرها را به آیت الکرسی میسایم تا قرآن باشند بر سرت
چه پیامک قشنگی است: دل من پشت سرت کاسه آبی شد و ریخت ، کی شود پیش قدمهای تو
اسفند شوم . . .
