خوشبختی . . .

 

خوشبختی ، نامه ای نیست که یکروز، نامه رسانی ، زنگ در خانه ات را بزند و آن را به دستهای منتظر تو بسپارد. خوشبختی ، ساختن عروسک کوچکی است از یک تکه خمیر نرم شکل پذیر . . . به همین سادگی ، به خدا به همین سادگی ؛ اما یادت باشد که جنس آن خمیر باید از عشق و ایمان باشد نه هیچ چیز دیگر . . .
خوشبختی را در چنان هاله ای از رمز و راز، لوازم و شرایط، اصول و قوانین پیچیده ی ادراک ناپذیر فرو نبریم که خود نیز درمانده در شناختنش شویم  . . .
خوشبختی، همین عطر محو و مختصر تفاهم است که در سرای تو پیچیده است  . . .