۰۱ بهمن ۹۳ ، ۱۷:۱۳
آی . . .
امیدوارم هیچ وقت
دچار استیصال نشوی
وقتی هیچ کلمه ای
با تو راه نمی آید
وقتی در هجوم بغض
نمی دانی باید گریه کنی
یا باید همانطور بی خیال
تمام خیابان را راه بروی
وقتی به کوچه های گذشته بر می گردی
و دستت نمی رسد که حتی
دانهای سیب از درختی بچینی.
امیدوارم هیچ وقت
به مرگ مبتلا نشوی
وقتی
تنها نشانه ی زنده بودنت
نفس هایی ست
که بی اختیار میکشی . . .
۹۳/۱۱/۰۱